09.06.2011

Właśnie wykąpałam synka. Razem kładziemy się do łóżka, to nasz moment, nasza chwila. Ja obejrzę serial, a on wtulony we mnie spokojnie zaśnie. Wymęczona czerwcowym upałem kładę się obok niego. 

Słyszę ciche pyknięcie i chwilę później czuję rozchodzące się ciepło. Odeszły mi wody. Od tej chwili działam jak automat. Dzwonię do męża potem do teściowej i do swojej lekarki. 

Idę pod prysznic, przebieram się i jednocześnie zdaję relację moim dziewczynom na forum dzwoniąc w między czasie do mamy i informując ją, że niedługo zostanie po raz drugi babcią. Wtedy jeszcze nie wiem, że 'niedługo' oznacza 27h oczekiwania z czego większość okupiona rozdzierającym bólem. Wtedy jeszcze nie wiem, że na mojego synka będę musiała poczekać ponad dobę i że nie będzie to spokojne oczekiwanie. Wtedy jeszcze nie wiem, że po 27 godzinach bólu, lęku, niepewności skończę na sali operacyjnej gdzie zespół lekarzy pomoże mi w urodzeniu mojej kruszyny.

09.06.2011 dokładnie o 20.58 słyszę jego pierwszy krzyk. Chwilę później położna przytula do mojej twarzy maleńkie ciałko, ciut ponad trzy kilogramy niewyobrażalnego szczęścia, które spogląda na mnie swoimi wielkimi oczami.  

Dziś mijają dokładnie cztery lata od tamtych chwil. Dziś maleńkie, kruche ciałko urosło i zmieniło się w całkiem sporego, mądrego, pyskatego młodzieńca. Nadal jednak jest dla mnie maleńkim synusiem, oczkiem w głowie, takim przytulaskiem. Nadal kiedy zasypia, staje się taki kruchy i bezbronny. Kiedy wtula się we mnie czuję jak bardzo nadal jest ode mnie zależny choć na każdym kroku stara się pokazać swój indywidualizm.

Kiedy wybieraliśmy imiona dla naszych chłopców kierowaliśmy się znaczeniem imion. Jego imię znaczy "dar od Boga". Dla mnie nie ma lepszego i cenniejszego daru niż dziecko. Nie wyobrażam sobie, że mogłoby mi się w życiu przydarzyć coś lepszego. 

Dzisiaj chciałabym mu życzyć banalnie dużo zdrowia, żeby na jego buźce zawsze gościł uśmiech, żeby potrafił w życiu cieszyć się z rzeczy drobnych i żeby umiał doceniać to co ma zanim to straci. Żeby umiał podnosić się po porażkach i potrafił zachować rozsądek w sukcesach. Chciałabym mu życzyć, żeby zachował swój indywidualizm choć na pewno nie będzie mu z nim łatwo. Chciałabym żeby tak zwyczajnie po ludzku był szczęśliwy.