W Święta było mi dobrze

Czekamy na nie cały rok, a gdy już w końcu nadejdą to mijają nie wiadomo kiedy. Z jednej strony czujemy się zmęczeni bo w  przygotowania wkładamy mnóstwo energii, często chodząc spać o nieprzyzwoitych porach byle tylko wszystko było dopięte na ostatni guzik. Odwiedzamy bliskich, a to nierzadko wiąże się z dalekimi podróżami i godzinami spędzanymi w samochodach czy pociągach. Wbijamy się w eleganckie ciuszki i kiedy przychodzi wieczór marzymy żeby wreszcie założyć dres. Lekko nie jest.

Ale święta mają też drugą stronę (na szczęście) jaśniejszą i przyjemniejszą. Wreszcie mamy czas. Nawet sporo czasu i jeśli tylko potrafimy wykorzystać go należycie to święta będą dla nas naprawdę fantastycznym przeżyciem. Wreszcie oderwani od codziennego zabiegania możemy pobyć ze sobą, tak naprawdę. Bez pośpiechu, bieganiny, bez zegarka w ręku.

Jadąc na kolację wigilijną jeszcze w pośpiechu wysyłałam sms'y, odbierałam maile i zaglądałam na insta. Żeby o nikim nie zapomnieć (jeśli zapomniałam wybaczcie), żeby wszystkiego dopilnować. Zanim wysiadłam z samochodu włożyłam telefon do torebki i przez cały ten czas wzięłam go do ręki ...chyba raz. Na chwilę. A potem odłożyłam i znalazłam w poniedziałek rano znowu w torebce. O laptopie w zasadzie zapomniałam.

Statystyki na blogu sięgnęły dna, zasięgi na kochanym fejsbuczku stały się niezauważalne, ostatnie zdjęcie na instagramie pojawiło się...nie pamiętam kiedy. Dobrze mi było. Miałam czas przytulić się do męża, pobawić się z dziećmi, zagrać z bratem w grę. Miałam czas pobyć z ludźmi, a moje myśli nie krążyły wokół galopujących terminów, setki maili do wysłania i tego co jeszcze muszę....bo nie musiałam nic.

Uwielbiam Was i mój blog, ale nie oszukujmy się, poza zamiłowaniem, prowadzenie bloga to również swego rodzaju praca, choć nie każdy to pojmuje. To również często obowiązki, a jak się dołoży do tego organizację spotkania to już naprawdę jest mnóstwo rzeczy do ogarnięcia. Do tego oczywiście dochodzą takie zwykłe codzienne obowiązki.

A dziś? Dziś już jest zwyczajnie. Jest już pośpiech, terminy i poddenerwowanie. Oczywiście nie ma czasu na nic i dzień był jakiś taki za krótki.  Pod choinką Gwiazdor zostawił dla mnie piękny, czerwony kalendarz. Mam nadzieję, że z jego pomocą uda mi się ogarnąć wszystkie obowiązki i dotrzymać wszystkich terminów, a może przy odrobinie szczęścia znajdzie się też czas na to, żeby znowu mieć czas ;)