Jak przetrwać ferie?

- A ja myślałem, że państwo to już od kilku dni w górach ferie spędzają- rzekł do mnie kilka dni temu miły Pan z InPostu przekazując mi list dla PM.

W odpowiedzi obdarzyłam go uśmiechem od ucha do ucha, poniekąd wyrażającym to co właśnie przemknęło mi przez głowę, czyli słodkie i życzliwe "spie....aj".

Pewnie, że chciałabym teraz siedzieć w górskiej karczmie i popijać grzane wino bo na narty to mnie raczej chyba nikt nie namówi, ale po pierwsze, jestem na diecie więc grzane wino odpada, a po drugie...

No właśnie po drugie to ja te ferie muszę przetrwać, a nie spędzić. 

Po tym jak zaospione kokony miesiąc siedziały w domu, jak na skrzydłach zerwałam się wczesnym rankiem żeby odprowadzić je do placówek i odetchnąć ciszą. Nacieszyć się pustym mieszkaniem, spokojem i chociaż chwilowym porządkiem, ale przede wszystkim właśnie ciszą bo każdy kto posiada kokony, wie, że w grupie (czyli wystarczy sztuk dwa)  robią tyle hałasu co cała trybuna kibiców na meczu ekstraklasy. 

Ekstaza trwała całe dwa tygodnie i choć w efekcie nie dosypiałam, bo trzeba było się zrywać bladym świtem, a co dla poniektórych jeszcze ciemną nocą, to te kilka godzin w ciszy wynagradzały wszystko. Niestety po dwóch tygodniach nadszedł oczekiwany przez kokony i za strachem przyjęty przez nas rodziców czas FERII!!!

Dwa, bite dwa tygodnie w domu, od rana do nocy, 24h na dobę. Zero ciszy, zero spokoju, za to cały dzień szaleństw, zabaw, krzyków, pisków, biegania i tego co my matki najbardziej 'uwielbiamy' czyli nieśmiertelnego MAMOOOOOO!!!!!!

A do tego żeby dodać przysłowiową wisienkę na torcie, całość okraszona została gruźliczym kaszlem i glutem po pas u Młodego co skutkuje totalnym uziemieniem w miejscu zameldowania.

Jak przetrwać w takim układzie ferie? Najlepiej przestawić się na tryb minimum. Wstajesz, jesz, robisz obiad, kąpiesz kokony, idziesz spać. W resztę nie wnikasz, nie słyszysz, nie ingerujesz i wykorzystujesz każdą okazję żeby się schować. Jednym słowem próbujesz przetrwać w tych ekstremalnych warunkach najniższym kosztem czyli bez większych uszczerbków na zdrowiu fizycznym i psychicznym.

A skoro już jesteśmy przy zdrowiu fizycznym to dziś stwierdziłam, że lekkie niedomaganie wbrew pozorom może pomóc przetrwać te trudne dwa tygodnie. Kiedy dziś poczułam, że zarazki emitowane przez zagrypionego Młodego dopadły i mnie, szybciutko zapodałam sobie cieplutkie lekarstwo z reklamy tv, wsunęłam się pod kocyk i odpłynęłam w objęciach Morfeusza na całe dwie godzinki :) I gdyby nie to, że katar zalewający mój mózg mimo wszystko nie należy do najprzyjemniejszych uczuć, to mogłabym tak spędzić przetrwać kolejny tydzień ferii :)