#czarny protest nie powinien mieć miejsca

Na poniedziałek 3 października zaplanowano tak zwany czarny protest. Protest, przeciwko wprowadzeniu w życie projektu obywatelskiego, mówiącego o całkowitym zakazie aborcji i ochronie życia od jego poczęcia. Na ulice chcą wyjść setki tysięcy kobiet, niektóre z nich postanowiły tego dnia zastrajkować i porzucić swoje obowiązki pracownicze i domowe. Czarny protest ma zwrócić uwagę rządzących na prawa kobiet w naszym kraju i na ich sprzeciw względem projektu ustawy, nad którą będzie pracował rząd. Jakie jest moje zdanie? Uważam, że czarny protest nie powinien mieć miejsca!

Napisałam jakiś czas temu artykuł odnośnie aborcji (klik) wyrażając w nim nadzieję, że projekt, który trafił do sejmu to tylko żart i że to, co się dzieje, nie dzieje się naprawdę. Płonna była moja nadzieja, ponieważ w głosowaniu rząd przyjął projekt obywatelski zgłaszający zaostrzenie ustawy antyaborcyjnej do dalszych prac.

'Cieszę się, że jestem stara" - to słowa Doroty Wellman, znanej dziennikarki. To wyjątkowa chwila, w której też się cieszę. Nie z wieku Pani Doroty rzecz jasna, ale z własnego. Cieszę się, że jestem już w takim wieku, że najprawdopodobniej nie o mojej macicy i tym, co się z nią stanie będą dyskutować w sejmie. Cieszę się, że mam dwoje szczęśliwie urodzonych dzieci, i że istnieje duże prawdopodobieństwo, że mnie już ta dyskusja personalnie, daj Boże, nie dotyczy. Cieszę się również, że nie mam córki i że nikt bez niej nie będzie decydował o jej życiu i zdrowiu. Jednocześnie jest mi cholernie smutno, bo w tym kraju żyją miliony młodych kobiet, których życie jest mniej warte niż życie zapłodnionej komórki.

Jestem za ochroną życia. Nie popieram garstki nawiedzonych feministek, chcących traktować aborcję jako środek antykoncepcyjny, które z satysfakcją pokazuje telewizja publiczna, lejąc wodę na młyn i robiąc z czarnego protestu fanaberię nawiedzonych bab. Nie popieram aborcji z powodu widzimisię i wcale nie uważam, że skoro nieodpowiedzialnie ląduję w łóżku z przypadkowym facetem to mam prawo wyskrobać konsekwencję tej nocy.

Jednocześnie (wybaczcie mi określenie) rzygać mi się chce od czytania komentarzy tak zwanych zwolenników ochrony życia poczętego. Czytam artykuł kobiety, która urodziła dziecko z gwałtu (klik) i mam ochotę zapytać: Dziewczyno co ty chrzanisz? Jesteś dla mnie heroską, bo zdecydowałaś się urodzić dziecko swojego oprawcy, ale do jasnej cholery jak możesz, ty, która wiesz jakie to potworne przeżycie dla kobiety, odbierać innym prawo wyboru? Jak możesz wszystkie zgwałcone kobiety wrzucać do jednego worka? Ty urodziłaś, ale dziesięć innych kobiet zażyje jakieś gówno, żeby usunąć ciążę, która kojarzy im się z upodleniem i potworną krzywdą, albo po prostu się zabije. Czy ich życie jest mniej warte niż życie, które się w nich rozwija? Czy ich rodziny, dzieci, które już mają są czemuś winne? Masz rację, ja zwolenniczka kompromisu aborcyjnego nie wiem, co czuje zgwałcona kobieta, ale potrafię sobie wyobrazić, że każda czuje co innego. Ty najwyraźniej nie potrafisz.

Stoję pośrodku. Kompromis antyaborcyjny to dla mnie rozwiązanie idealne, ale gdyby już miało się coś zmienić, to dwiema rękami szybciej podpisałabym się pomimo sumienia i wiary za liberalizacją aktualnych przepisów niż za ich zaostrzeniem. To, że chcę mieć wybór, nie oznacza, że zaraz polecę i wyskrobię kolejnego obywatela. Nie chcę natomiast żeby ktokolwiek decydował o moim życiu i zdrowiu, nie chcę, żeby ktokolwiek decydował o zdrowiu i życiu moich koleżanek czy mojej przyszłej synowej. Nie chcę, żeby ktokolwiek decydował o zdrowiu i życiu kobiet w tym kraju.

Chciałabym żyć w kraju, w którym kobieta nie musi wychodzić na ulicę, żeby walczyć o swoje prawa. Chciałabym żyć w kraju, w którym życie i zdrowie kobiety jest szanowane. Chciałabym żyć w kraju, w którym życie kobiety nie jest mniej warte niż życie zapłodnionej komórki. Chciałabym żyć w kraju, w którym kobieta po stracie dziecka otaczana jest należną jej opieką i troską, a nie jest przesłuchiwana na szpitalnym łóżku. Chciałabym żyć w kraju, w którym kobieta nie będzie zmuszana do urodzenia dziecka z gwałtu. Chciałabym żyć w kraju, w którym każda kobieta będzie miała prawo do badań prenatalnych i dostęp do środków antykoncepcyjnych. Chciałabym żyć w kraju, w którym czarny protest nie musiałby mieć miejsca.

Chciałabym mieć wybór.

#popieram_czarny_protest