Zostań czarodziejem - Egmont dla dzieci

Marzyliście kiedyś, żeby zostać czarodziejem albo czarodziejką? Mnie to się bardziej udało zostać czarownicą, ale jak wiadomo, do perfekcji można dążyć cały życie więc jeszcze nic straconego. Chciałam napisać, że jestem z pokolenia Harry’ego Pottera, ale to byłoby spore przegięcie, bo z pokolenia HP to jest raczej mój młodszy brat, i to przez niego przeczytałam wszystkie części o młodym czarodzieju i obejrzałam po sto razy każdy film. Następnie mój brat, jak się już zestarzał, albo jak mu półek zabrakło, całą kolekcję książek przekazał moim dzieciom i mania rozpoczęła się od nowa, więc znowu przeczytałam wszystkie książki i znowu obejrzałam sto razy każdy z filmów tym razem wraz z dziećmi, przekonując się, że moda na bycie czarodziejem nie minęła.

Czarujemy...

Od jakiegoś czasu w naszym mieszkaniu odbywają się regularne czary-mary, a wszystko za sprawą wydawnictwa Egmont, które jak zwykle zachwyciło nas swoimi wydawniczymi nowościami. Tym razem wzbogaciliśmy biblioteczkę o czarodziejską książkę i równie czarodziejską planszówkę. Kiedy dzieciaki dorwały książkę, przepadły na...mniej więcej taki czas, jaki byłby potrzebny na spokojne wypicie dwóch-trzech kaw. Ponieważ był to wieczór to kawy sobie darowałam, ale zyskałam dłuższą chwilę świętego spokoju. Coś tam szeptały, podśmiewały się, wykonywały dziwne gesty, ale na ogół całkowicie były pochłonięte książką i tym, co w niej zawarte.

W końcu nie wytrzymałam z ciekawości i też zajrzałam do książki. Co prawda nie wolno zdradzać zawartych w niej szczegółów, ale trochę rąbka tajemnicy mogę Wam uchylić.

Otóż to naprawdę potężna książka, bo dzięki niej wasze dzieci staną się prawdziwymi magikami, bo jak się okazuje, do magii wystarczy wiedza, spryt, zwinność i odpowiednie przygotowanie. Jak się doda do tego trochę rodzicielskiego wsparcia to każde dziecko na pewno osiągnie najwyższy poziom magiczny :)

W książce opisano 25 sztuczek, które przy pomocy niewyszukanych (w sensie takich co każdy gdzieś tam pokitrane po kątach ma) akcesoriów, możecie wykonać w domu. A właściwie to najpewniej wykonają je wasze dzieci, tworząc dla was niezapomniane widowisko. Co najważniejsze nie są to oklepane sztuczki karciane, ale takie naprawdę wyjątkowe i magiczne z teleportowaniem, znikaniem czy przebijaniem sztyletami (zanim spróbujecie to przeczytajcie jak to się robi). Każda sztuczka poza ogólnym opisem, zawiera wykaz niezbędnych do jej przeprowadzenia akcesoriów oraz rozpisane krok po kroku czynności, które należy wykonać, żeby magia się udała. Przy okazji dzieciaki poznają trochę historii magicznych sztuczek oraz poznają tych, którzy zasłynęli jako najwybitniejsi iluzjoniści.

Książka przeznaczona jest w moim odczuciu dla trochę starszych dzieci. Maluchy też oczywiście mogą próbować, jednak wykonanie sztuczek nie zawsze jest proste i wymaga naprawdę przygotowania, co może zniechęcać młodsze dzieci. Mimo wszystko polecam ksiązkę, jeśli macie w rodzinie domorosłego magika. Nie polecam jednak jeśli poznanie tajemnicy magii ma wam potem zepsuć zabawę z jej oglądania :)

Jesteśmy czarodziejami...

Kilka dni po książce w nasze łapki trafiła również czarodziejska planszówka. Kojarzycie gry z serii 'zagraj ze mną', o których już wam tu nie raz wspominałam? Ta gra również należy do tej serii i jak pozostałe gwarantuje dużą porcję fajnej zabawy. Powiem szczerze, że chyba jest to moja ulubiona gra z tej serii, choć niewątpliwie wszystkie są ciekawe.

Gra dedykowana jest dzieciom powyżej szóstego roku życia, choć śmiem się z tym nie zgodzić, bo w swoim założeniu jest oparta na klasycznym memo, a jako mama dwóch urwisów wiem, że o wiele młodsze dzieciaki wręcz wymiatają w memo.

Co znajdziecie w pudełku?

Przede wszystkim solidną tekturową planszę świetnej jakości. Do planszy dołączony jest również szablon schodów, które trzeba samemu poskładać. Moja rada jest taka, żeby nie rozkładać schodów po każdym użyciu gry. Świetnie mieszczą się w pudełku, a dzięki temu, że nie będą rozkładane, nie będą się niszczyły. Poza tym w skład gry wchodzą drewniane pionki w sześciu kolorach, drewniana figurka ducha (prawie identyczna jak w grze Duszki), 3 kostki do gry, 18 żetonów drzew, znacznik zegara (moim skromnym zdaniem zbędny) oraz żetony mikstur i zaklęć.

Głównym zadaniem graczy jest dotarcie do szkoły magii, zanim duch, złapie któregoś z nich. Jak to robić? Trzeba mieć dobrą pamięć i trzeba współpracować. Tak jak wspomniałam, gra jest oparta na klasycznym memo. Wokół planszy na specjalnych polach rozkładamy 18 żetonów drzew, pośród których ukryte są równie dwa żetony z wizerunkiem ducha. Pod resztą żetonów kryją się świetliki, które pozwolą nam się poruszać do przodu. Świetliki to nic innego jak przeróżne kształty, które będziemy zapamiętywać.

Tura każdego gracza wygląda następująco. Gracz rzuca kostkami, w zależności od tego, co wypadnie na kostkach, wykonuje kolejne czynności. Jeśli wszystkie kostki zawierają wizerunek świetlika, to gracz musi odnaleźć te same kształty pod żetonami drzew, a następnie przesuwa pionek o tyle miejsc, ile świetlików udało mu się znaleźć. Jeśli natomiast na kostce wypadnie duch lub też odnajdziemy ducha pod którymś z żetonów, wtedy do przodu przesuwana jest figurka duszka.

Najlepsze jest to, że gracze mogą działać w kooperacji i podpowiadać sobie ewentualne umiejscowienie świetlików. Kooperacja może trwać, dopóki pionek nie znajdzie się na schodach prowadzących do szkoły, wtedy musicie już sobie radzić sami.

Żetony mikstur i zaklęć służą do tego, by trochę utrudnić duchowi poruszanie się. Jeśli duszek niebezpiecznie zbliży się do któregoś pionka macie możliwość użycia zaklęcia lub mikstury.

"Młodzi czarodzieje" to kolejna świetna propozycja od Egmont. Uczy dzieciaki współpracy, myślenia i ćwiczy pamięć. To fajna propozycja na wspólne rodzinne granie i spędzenie czasu. Gra jest na tyle ciekawa, że spokojnie można w nią zagrać kilka razy z rzędu i na pewno się nie znudzi.